Σε ένα ευρωπαϊκό συνέδριο σεξολογίας ανεβαίνει στο βήμα ένας Ιταλός, ο Μασταπιάνι Μασταφίνι, και λέει:

– Μετά από 15ετείς έρευνες βρήκαμε τον τρόπο να μεγαλώσουμε το αντρικό μόριο κατά 10%.

Χειροκροτήματα, φωνές, χαμός τέλος πάντων στο ακροατήριο!

Πετάγεται ένας χλεμπονιάρης από τη γωνία και λέει:

– Συγνώμη κύριε Μασταπιάνι Μασταφίνι. Όταν λέτε 10%, τι εννοείτε; Στο μήκος ή στο πλάτος;;

– Κύριοι, λέει ο ιταλός, εμείς οι Ιταλοί δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα στο μήκος. Λίγο στο πλάτος υστερούσαμε, αλλά τέλος τα προβλήματα αυτά!!!

Μετά ανεβαίνει στο βήμα ένας Γερμανός, ο Φον Βάλτον  Βγάλτον,και λέει:

– Μετά από 25ετείς έρευνες βρήκαμε τον τρόπο να μεγαλώσουμε το αντρικό μόριο κατά 20%!!!

Χειροκροτήματα, φωτοβολίδες, αποφασίστηκε τριήμερη αργία στην Ε.Ε.

Πετάγεται ο χλεμπονιάρης από τη γωνία και λέει:

– Συγνώμη κύριε Φον Βάλτον Βγάλτον , όταν λέτε 20%, τι εννοείτε; Μήκος;ή Πλάτος;

– Κύριοι, λέει ο επιστήμονας, εμείς οι Γερμανοί δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα στο πλάτος. Λίγο στο μήκος υστερούσαμε, αλλά τέλος τα προβλήματα αυτά!!!

Ανεβαίνει στο βήμα κι ο Έλληνας, ο Παπαρδόπουλος, και λέει:

– Μετά από 15νθήμερες έρευνες βρήκαμε τον τρόπο να κάνουμε το αντρικό μόριο σαν καρπούζι…

Χειροκροτήματα ,φωτοβολίδες σημαιοστολισμοί, πλατείες και λεωφόροι ονομάστηκαν στο όνομα του Έλληνα ερευνητή, αποφασίστηκε τριήμερη αργία στην Ε.Ε. και 2ωρη στο Κουρδιστάν . Τέλος πάντων χαμός στο ακροατήριο!!!!

Πετάγεται ο γνωστός χλεμπονιάρης από τη γωνία και λέει:

– Συγνώμη κύριε Παπαρδόπουλε. Αλλά όταν λέτε σαν καρπούζι, τι εννοείτε; Στο μήκος ή στο πλάτος;

– Κύριοι, λέει ο σεβάσμιος επιστήμονας, εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα ούτε στο μήκος ούτε στο πλάτος… Λίγο στη γεύση υστερούσαμε, αλλά το λύσαμε κι αυτό το πρόβλημα!

Ένας γεράκος εμφανίζεται σε ένα νοσοκομείο και προτίθεται να γίνει δωρητής σπέρματος. Η νοσοκόμα που τον βλέπει του λέει:
– Δεν νομίζετε καλέ μου κύριε, ότι είστε λίγο μεγάλος γι αυτό;
Με την επιμονή του παππού, η νοσοκόμα πείθεται να τον δεχτεί, και γι αυτό του δίνει το κατάλληλο μπουκαλάκι για να εναποθέσει την συμβολή του στην επιστήμη. Τον πληροφορεί ότι σε δέκα λεπτά θα έρθει να παραλάβει το μπουκαλάκι και να προβούν στα απαραίτητα γραφειοκρατικά για την ταξινόμηση του σπέρματος.
Το δεκάλεπτο περνά, και η νοσοκόμα πηγαίνει να παραλάβει το μπουκαλάκι.
– Σε πέντε λεπτάκια θα είμαι έτοιμος, λέει ο παππούς.
Στο επόμενο πεντάλεπτο, η νοσοκόμα ξαναπάει και ο παππούς ζητά άλλα πέντε λεπτά χρόνο. Μην μπορώντας να κάνει και τίποτα, η νοσοκόμα του δίνει τον χρόνο που χρειάζεται ο παππούς.
Πεντάλεπτο, πεντάλεπτο ο παππούς έχει καταναλώσει κανα μισάωρο από τον πολύτιμο χρόνο της νοσοκόμας, μέχρις ότου εκείνη δεν αντέχει άλλο και εισβάλει στον θάλαμο όπου βρισκόταν ο παππούς.
Με την είσοδό της ρωτάει τον παππού:
– Είσαστε καλά, κύριε; Ανησύχησα τόση ώρα.
– Καλά είμαι, κορίτσι μου. Αλλά, να… προσπάθησα με το δεξί, προσπάθησα με το αριστερό, προσπάθησα και με τα δύο μαζί…Τίποτα. Δεν τα κατάφερα να το ανοίξω το ρημάδι το μπουκάλι!

Ένας πυροσβέστης χαζεύει έναν πιτσιρικά που παίζει στην αυλή. Ο μικρός βάφει ένα καροτσάκι στα κόκκινα και του βάζει μικρά ξυλάκια που σχηματίζουν σκάλες στα πλάγια.

Όταν τελειώνει, το καροτσάκι μοιάζει με πυροσβεστικό όχημα. Εντυπωσιασμένος ο πυροσβέστης πάει να του δώσει συγχαρητήρια.

Όταν τον πλησιάζει, βλέπει έναν σκύλο και ένα γάτο δεμένοι στο καροτσάκι για να το τραβάνε.

Μιλώντας με τον πιτσιρικά για αυτό το ωραίο όχημα, παρατηρεί πως ενώ ο σκύλος είναι δεμένος από τον κρίκο στο λαιμό του, ο γάτος είναι δεμένος από τα αρ*ίδια του!

Λέει στον πιτσιρικά:

– Ξέρεις αν έδενες τον γάτο όπως τον σκύλο, το πυροσβεστικό σου θα τσούλαγε πολύ πιο γρήγορα.

– Ναι του απαντάει ο πιτσιρικάς, αλλά δεν θα είχε σειρήνα!!!

Μια φορά ένας παππούς είχε πάει στο σπίτι ενός συνομήλικου φίλου του να φάει..

Πάει η γυναίκα του παππού και ρωτάει:
– Να σας φέρω το φαγητό;;
– Ναι, «καρδια» μου, λέει ο άντρας της..

Παραξενεύεται ο φίλος, τους σερβίρει η γιαγιά και πάλι αυτός..
– Ευχαριστώ πολύ, «αγάπη» μου..

Τότε πάει να φέρει η γριά το νερό και του λέει ο φίλος του:
– Ρε, λες την γυναίκα σου ακόμα έτσι;;
– Ασε ρε, είμαστε παντρεμένοι 53 χρόνια, και εδώ και 20 χρόνια έχω ξεχάσει το όνομά της…