Παρακαλούμε να μην φυτεύετε γόπες στην άμμο, οι περσινές δεν φύτρωσαν !!!  

Ένας καθηγητής πανεπιστημίου, βοτανολόγος, ερευνούσε σε ένα χωριό τη φύση.

Ξάφνου πιάνει μια τρομακτική καταιγίδα και μουσκεμένος όπως είναι χτυπάει την πρώτη πόρτα που βλέπει.

Του ανοίγει μια κυρία που ο άντρας της έλειπε μετανάστης χρόνια.

Τον βάζει μέσα, τον περιποιείται, του δίνει στεγνά ρούχα και του δίνει να φάει.

Αφού φάγανε, τον οδήγησε στο δωμάτιο του και τον ρώτησε αν χρειάζεται κάτι άλλο…

– Όχι εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε ολιγαρκείς, έχουμε τα βιβλία μας, τις σημειώσεις μας…

– Καλώς, απάντησε και έφυγε.

Μετά μια ώρα και αφού σκεφτόταν ότι μετά από τόσα χρόνια ένας άνδρας ήταν και πάλι στο σπίτι της, φοράει ένα sexy νυχτικό και πάει να ρωτήσει αν θέλει κάτι…

– Όχι εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε ολιγαρκείς, έχουμε τα βιβλία μας, τις σημειώσεις μας…

– Καλώς, απάντησε και έφυγε.

Το ίδιο σκηνικό άλλες δυο φορές, αλλά μάταια.

Το άλλο πρωί, καθώς έτρωγαν πρωινό στην αυλή με τα αρνάκια, τα κατσικάκια και τα λοιπά ζώα του σπιτιού, ο καθηγητής παρατηρεί ότι υπάρχουν μόνο 2 κότες και 10 κοκκόρια.

Περίεργος ρωτάει γιατί οι κόκκορες είναι περισσότεροι από τις κότες και όχι το αντίθετο.

Και η κυρία του απαντάει:

– Α, μην τους βλέπετε έτσι. Ο ένας πηδάει, οι άλλοι είναι πανεπιστημιακοί….

Δυο πειρατές κάθονται στην κουπαστή του πλοίου αφού έχουν κατεβάσει από μια νταμιτζάνα ρούμι ο καθένας…

-Ρε συ  Τζακ, να σε ρωτήσω κάτι…το δεξί σου πόδι σου πως το έχασες;

-Άστα…καρχαρίας! Μια δόση κάνουμε ρεσάλτο σε ένα Αγγλικό εμπορικό, πιάνω το σχοινί και πάω να πηδήξω, αλλά γλυστράω και πέφτω μέσα στην θάλασσα…ε, μέχρι να με βγάλουν, μου έφαγε ο καρχαρίας το πόδι και τώρα είμαι με το ξύλινο…

-Μάλιστα… καλά και το αριστερό σου πόδι πως το έχασες;

-Άστα… κροκόδειλος! Έχουμε αποβιβαστεί και εκεί που κάνουμε πλιάτσικο σε κάτι χωριά μέσα στα έλη, μου την πέφτει ο κροκόδειλος…

…έτρεξα αλλά δεν είχα συνηθίσει το ξύλινο πόδι βλέπεις!!!

-Πωωω τι έχεις τραβήξει ρε άνθρωπε… καλά και τον γάντζο στο χέρι; πως τον απέκτησες;

-Άστα… Βαρέλι…

-Βαρέλι;

-Ναι, ναι βαρέλι….είχε τρικυμία θυμάμαι και ήμουν στα αμπάρι, σπάει το φορτίο και ένα βαρέλι μου πλάκωσε το χέρι…

… πήγα να το αποφύγω… αλλά δεν είχα συνηθίσει τα δυο ξύλινα πόδια βλέπεις!!!

-Έλα ρε συ…και να σου πως ρε κοκκινοτρίχη Τζάκ, το μάτι σου πως το έχασες και το έχεις καλυμμένο;

-Άστα… τσίμπλα!

-Τσίμπλα;

-Ναι τσίμπλα…Ε δεν είχα συνηθίσει τον γάντζο βλέπεις…

Πάνε δύο φίλοι για κυνήγι πέρδικας στο βουνό .

Εκεί που περπατούσαν, λέει ο ένας κυνηγός…

– Γιώργο! Έχε τον νου σου, μέχρι να πάω να κατουρήσω.

Την ώρα που κατούραγε, πετάγεται ένα φίδι και τον δαγκώνει στο πουλί του. Φωνάζει τον φίλο του και του λέει :

– Γιώργο, βοήθεια!!! Με τσίμπησε ένα φίδι! Πάρε τηλέφωνο τον γιατρό να μας πει τί να κάνουμε.

Παίρνει ο φίλος τηλέφωνο και του λέει ο γιατρός :

– Σκίσε με ένα μαχαίρι λίγο το μέρος που τον έχει τσιμπήσει το φίδι, ρούφα το δηλητήριο και φτύνε το. Κατάλαβες; Ρούφα και φτύνε…Ρούφα και φτύνε.

Κλείνει ο Γιώργος το τηλέφωνο και του λέει ο φίλος του όλο αγωνία :

– Τί σου είπε ο γιατρός;

– Δεν υπάρχει σωτηρία!!! Μάλλον θα πεθάνεις!