Παρακαλούμε να μην φυτεύετε γόπες στην άμμο
Παρακαλούμε να μην φυτεύετε γόπες στην άμμο, οι περσινές δεν φύτρωσαν !!!
Παρακαλούμε να μην φυτεύετε γόπες στην άμμο, οι περσινές δεν φύτρωσαν !!!
Ένας καθηγητής πανεπιστημίου, βοτανολόγος, ερευνούσε σε ένα χωριό τη φύση.
Ξάφνου πιάνει μια τρομακτική καταιγίδα και μουσκεμένος όπως είναι χτυπάει την πρώτη πόρτα που βλέπει.
Του ανοίγει μια κυρία που ο άντρας της έλειπε μετανάστης χρόνια.
Τον βάζει μέσα, τον περιποιείται, του δίνει στεγνά ρούχα και του δίνει να φάει.
Αφού φάγανε, τον οδήγησε στο δωμάτιο του και τον ρώτησε αν χρειάζεται κάτι άλλο…
– Όχι εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε ολιγαρκείς, έχουμε τα βιβλία μας, τις σημειώσεις μας…
– Καλώς, απάντησε και έφυγε.
Μετά μια ώρα και αφού σκεφτόταν ότι μετά από τόσα χρόνια ένας άνδρας ήταν και πάλι στο σπίτι της, φοράει ένα sexy νυχτικό και πάει να ρωτήσει αν θέλει κάτι…
– Όχι εμείς οι πανεπιστημιακοί είμαστε ολιγαρκείς, έχουμε τα βιβλία μας, τις σημειώσεις μας…
– Καλώς, απάντησε και έφυγε.
Το ίδιο σκηνικό άλλες δυο φορές, αλλά μάταια.
Το άλλο πρωί, καθώς έτρωγαν πρωινό στην αυλή με τα αρνάκια, τα κατσικάκια και τα λοιπά ζώα του σπιτιού, ο καθηγητής παρατηρεί ότι υπάρχουν μόνο 2 κότες και 10 κοκκόρια.
Περίεργος ρωτάει γιατί οι κόκκορες είναι περισσότεροι από τις κότες και όχι το αντίθετο.
Και η κυρία του απαντάει:
– Α, μην τους βλέπετε έτσι. Ο ένας πηδάει, οι άλλοι είναι πανεπιστημιακοί….
Δυο πειρατές κάθονται στην κουπαστή του πλοίου αφού έχουν κατεβάσει από μια νταμιτζάνα ρούμι ο καθένας…
-Ρε συ Τζακ, να σε ρωτήσω κάτι…το δεξί σου πόδι σου πως το έχασες;
-Άστα…καρχαρίας! Μια δόση κάνουμε ρεσάλτο σε ένα Αγγλικό εμπορικό, πιάνω το σχοινί και πάω να πηδήξω, αλλά γλυστράω και πέφτω μέσα στην θάλασσα…ε, μέχρι να με βγάλουν, μου έφαγε ο καρχαρίας το πόδι και τώρα είμαι με το ξύλινο…
-Μάλιστα… καλά και το αριστερό σου πόδι πως το έχασες;
-Άστα… κροκόδειλος! Έχουμε αποβιβαστεί και εκεί που κάνουμε πλιάτσικο σε κάτι χωριά μέσα στα έλη, μου την πέφτει ο κροκόδειλος…
…έτρεξα αλλά δεν είχα συνηθίσει το ξύλινο πόδι βλέπεις!!!
-Πωωω τι έχεις τραβήξει ρε άνθρωπε… καλά και τον γάντζο στο χέρι; πως τον απέκτησες;
-Άστα… Βαρέλι…
-Βαρέλι;
-Ναι, ναι βαρέλι….είχε τρικυμία θυμάμαι και ήμουν στα αμπάρι, σπάει το φορτίο και ένα βαρέλι μου πλάκωσε το χέρι…
… πήγα να το αποφύγω… αλλά δεν είχα συνηθίσει τα δυο ξύλινα πόδια βλέπεις!!!
-Έλα ρε συ…και να σου πως ρε κοκκινοτρίχη Τζάκ, το μάτι σου πως το έχασες και το έχεις καλυμμένο;
-Άστα… τσίμπλα!
-Τσίμπλα;
-Ναι τσίμπλα…Ε δεν είχα συνηθίσει τον γάντζο βλέπεις…
Πάνε δύο φίλοι για κυνήγι πέρδικας στο βουνό .
Εκεί που περπατούσαν, λέει ο ένας κυνηγός…
– Γιώργο! Έχε τον νου σου, μέχρι να πάω να κατουρήσω.
Την ώρα που κατούραγε, πετάγεται ένα φίδι και τον δαγκώνει στο πουλί του. Φωνάζει τον φίλο του και του λέει :
– Γιώργο, βοήθεια!!! Με τσίμπησε ένα φίδι! Πάρε τηλέφωνο τον γιατρό να μας πει τί να κάνουμε.
Παίρνει ο φίλος τηλέφωνο και του λέει ο γιατρός :
– Σκίσε με ένα μαχαίρι λίγο το μέρος που τον έχει τσιμπήσει το φίδι, ρούφα το δηλητήριο και φτύνε το. Κατάλαβες; Ρούφα και φτύνε…Ρούφα και φτύνε.
Κλείνει ο Γιώργος το τηλέφωνο και του λέει ο φίλος του όλο αγωνία :
– Τί σου είπε ο γιατρός;
– Δεν υπάρχει σωτηρία!!! Μάλλον θα πεθάνεις!
Ένας Κινέζος πάει σε ένα Εβραίο για να αγοράσει μαύρα σουτιέν, 38 μέγεθος.
Ο Εβραίος, γνωστός για την ικανότητα του σαν έμπορας, λέει ότι τα μαύρα σουτιέν είναι σπάνια και οτι βρίσκει μεγάλη δυσκολία να τα προμηθευτεί.
Γι’αυτό και τα πουλά ακριβά 50 ευρώ το ένα….
Ο Κινέζος αγοράζει 25
Σε μερικές μέρες επιστρέφει και παραγγέλνει 50
Ο Εβραίος του λέει οτι έχουν γίνει πολύ δυσεύρετα και τα πουλά 60 ευρώ το ένα.
Ο Κινέζος επιστρέφει σε ένα μήνα και αγοράζει όλο το απόθεμα του Εβραίου, και αυτή τη φορά για 75 ευρώ το ένα.
Ο Εβραίος περίεργος και παραξενεμένος ρωτά τον Κινέζο “πες μου σε παρακαλώ που τα πουλάς όλα αυτά τα μαύρα σουτιέν, 38 μέγεθος;”
Ο Κινέζος απαντά: «Τα κόβω στη μέση και τα πουλώ για καπελάκια σε εσάς τους Εβραίους για 200 ευρώ το ένα.» !!!
Ένα ζευγάρι Λαρισαίων πηγαίνει με τα παιδάκια τους στη Μύκονο. Όταν έφτασαν, λέει ο μπαμπάς και η μαμά, πως επειδή πλέον είναι στη Μύκονο κι εκεί κυκλοφορούν σημαντικοί άνθρωποι θα πρέπει όποτε βγαίνουν έξω τα παιδιά από τη θάλασσα αντί `μαμά και μπαμπά` να τους προσφωνούν `Mammy και Daddy`.
Την επόμενη μέρα που πήγαν στη θάλασσα,η μαμά κι ο μπαμπάς κάθησαν έξω και τα παιδάκια μπήκαν να κολυμπήσουν. Κι εκεί που κολυμπούσαν, φωνάζουν:
– Mammy! Daddy! Τηράτε πως πλατσαρνάμε!! (Μετάφραση: Κοιτάξτε πως κολυμπάμε)
Κάποτε, ένας μάγκας, πηγαίνει σ` ένα καφενείο μαζί με τους φίλους του, για να παίξει λίγο τάβλι, ώστε να περάσει η ώρα. Πηγαίνει λοιπόν, κάθεται και περιμένει μέχρι να έρθει ο καφετζής να πάρει παραγγελία.
– «Τι θα πάρετε παρακαλώ;»
– «Που `σαι φίλε, θέλω ένα καφεδάκι περιποιημένο. Δε θέλω να είναι ούτε πολύ γλυκός, αλλά ούτε και πολύ πικρός. Τσακ στη μέση.
Δε θέλω να έχει ούτε πολλές φουσκάλες, αλλά ούτε και λίγες. Τσακ στη μέση. Το φλιτζάνι στο οποίο θα το βάλεις, δε θέλω να είναι ούτε πολύ μεγάλο, αλλά ούτε και πολύ μικρό. Τσακ στη μέση.»
Ο καφετζής αγανακτισμένος φεύγει.
– «Ε! Φίλε που πας, δε τελείωσα ακόμα. Άκου λοιπόν. Μαζί με το καφέ θέλω και κουλουράκια. Τα οποία, δε θέλω να είναι ούτε πολύ μεγάλα, αλλά ούτε και πολύ μικρά. Τσακ στη μέση. Δε θέλω να έχουν ούτε πολύ σουσάμι, αλλά ούτε και λίγο. Τσακ στη μέση. Και τώρα σπάσε, είσαι ελεύθερος.»
– «Μάλιστα κύριε», απαντάει πυρ και μανία ο καφετζής.
Η ώρα περνούσε και ο μάγκας περίμενε το καφέ του με ανυπομονησία. Το μαγαζί άδειασε και ο μάγκας δεν είχε πάρει ακόμα το καφέ του. Έτσι λοιπόν, μετά από περίπου μιάμιση ώρα, λέει στο καφετζή:
– «Ε! Φίλε! Τι θα γίνει με το καφέ;»
Και ο καφετζής του απαντάει:
– «Ακου μεγάλε! Δε σε έχω γραμμένο ούτε πολύ δεξιά, αλλά ούτε και πολύ αριστερά. Τσακ στη μέση.», δείχνοντας του το μπλοκάκι με τις παραγγελίες.
Μια φορά κολυμπούσαν σε μια πισίνα δύο άντρες και σε μια στιγμή βλέπουν μια πανέμορφη κοπέλα και λέει ο ένας:
– Πω πω μια γκόμενα!
– Ναι, λέει ο άλλος πρέπει να είναι Γερμανίδα.
– Όχι ρε τι λες Ελληνίδα είναι.
– Τι λες ρε έχει τέτοιες κοπέλες η Ελλάδα;
Εκεί που μάλωναν βλέπουν τη γκόμενα να μπαίνει στην πισίνα και να λέει:
– Χανς, χανς.
– Βλέπεις ρε Γερμανίδα είναι λέει ο άλλος.
– Έχεις δίκιο τελικά.
Και μετά από λίγο πριν τελειώσουν την κουβέντα ακούνε:
– Χάνς Μήτσο μ`, Χάνς το νερό είνι ζιστό.
Σε ένα ευρωπαϊκό συνέδριο σεξολογίας ανεβαίνει στο βήμα ένας Ιταλός, ο Μασταπιάνι Μασταφίνι, και λέει:
– Μετά από 15ετείς έρευνες βρήκαμε τον τρόπο να μεγαλώσουμε το αντρικό μόριο κατά 10%.
Χειροκροτήματα, φωνές, χαμός τέλος πάντων στο ακροατήριο!
Πετάγεται ένας χλεμπονιάρης από τη γωνία και λέει:
– Συγνώμη κύριε Μασταπιάνι Μασταφίνι. Όταν λέτε 10%, τι εννοείτε; Στο μήκος ή στο πλάτος;;
– Κύριοι, λέει ο ιταλός, εμείς οι Ιταλοί δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα στο μήκος. Λίγο στο πλάτος υστερούσαμε, αλλά τέλος τα προβλήματα αυτά!!!
Μετά ανεβαίνει στο βήμα ένας Γερμανός, ο Φον Βάλτον Βγάλτον,και λέει:
– Μετά από 25ετείς έρευνες βρήκαμε τον τρόπο να μεγαλώσουμε το αντρικό μόριο κατά 20%!!!
Χειροκροτήματα, φωτοβολίδες, αποφασίστηκε τριήμερη αργία στην Ε.Ε.
Πετάγεται ο χλεμπονιάρης από τη γωνία και λέει:
– Συγνώμη κύριε Φον Βάλτον Βγάλτον , όταν λέτε 20%, τι εννοείτε; Μήκος;ή Πλάτος;
– Κύριοι, λέει ο επιστήμονας, εμείς οι Γερμανοί δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα στο πλάτος. Λίγο στο μήκος υστερούσαμε, αλλά τέλος τα προβλήματα αυτά!!!
Ανεβαίνει στο βήμα κι ο Έλληνας, ο Παπαρδόπουλος, και λέει:
– Μετά από 15νθήμερες έρευνες βρήκαμε τον τρόπο να κάνουμε το αντρικό μόριο σαν καρπούζι…
Χειροκροτήματα ,φωτοβολίδες σημαιοστολισμοί, πλατείες και λεωφόροι ονομάστηκαν στο όνομα του Έλληνα ερευνητή, αποφασίστηκε τριήμερη αργία στην Ε.Ε. και 2ωρη στο Κουρδιστάν . Τέλος πάντων χαμός στο ακροατήριο!!!!
Πετάγεται ο γνωστός χλεμπονιάρης από τη γωνία και λέει:
– Συγνώμη κύριε Παπαρδόπουλε. Αλλά όταν λέτε σαν καρπούζι, τι εννοείτε; Στο μήκος ή στο πλάτος;
– Κύριοι, λέει ο σεβάσμιος επιστήμονας, εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα ούτε στο μήκος ούτε στο πλάτος… Λίγο στη γεύση υστερούσαμε, αλλά το λύσαμε κι αυτό το πρόβλημα!
Ένας γεράκος εμφανίζεται σε ένα νοσοκομείο και προτίθεται να γίνει δωρητής σπέρματος. Η νοσοκόμα που τον βλέπει του λέει:
– Δεν νομίζετε καλέ μου κύριε, ότι είστε λίγο μεγάλος γι αυτό;
Με την επιμονή του παππού, η νοσοκόμα πείθεται να τον δεχτεί, και γι αυτό του δίνει το κατάλληλο μπουκαλάκι για να εναποθέσει την συμβολή του στην επιστήμη. Τον πληροφορεί ότι σε δέκα λεπτά θα έρθει να παραλάβει το μπουκαλάκι και να προβούν στα απαραίτητα γραφειοκρατικά για την ταξινόμηση του σπέρματος.
Το δεκάλεπτο περνά, και η νοσοκόμα πηγαίνει να παραλάβει το μπουκαλάκι.
– Σε πέντε λεπτάκια θα είμαι έτοιμος, λέει ο παππούς.
Στο επόμενο πεντάλεπτο, η νοσοκόμα ξαναπάει και ο παππούς ζητά άλλα πέντε λεπτά χρόνο. Μην μπορώντας να κάνει και τίποτα, η νοσοκόμα του δίνει τον χρόνο που χρειάζεται ο παππούς.
Πεντάλεπτο, πεντάλεπτο ο παππούς έχει καταναλώσει κανα μισάωρο από τον πολύτιμο χρόνο της νοσοκόμας, μέχρις ότου εκείνη δεν αντέχει άλλο και εισβάλει στον θάλαμο όπου βρισκόταν ο παππούς.
Με την είσοδό της ρωτάει τον παππού:
– Είσαστε καλά, κύριε; Ανησύχησα τόση ώρα.
– Καλά είμαι, κορίτσι μου. Αλλά, να… προσπάθησα με το δεξί, προσπάθησα με το αριστερό, προσπάθησα και με τα δύο μαζί…Τίποτα. Δεν τα κατάφερα να το ανοίξω το ρημάδι το μπουκάλι!
Ένας πυροσβέστης χαζεύει έναν πιτσιρικά που παίζει στην αυλή. Ο μικρός βάφει ένα καροτσάκι στα κόκκινα και του βάζει μικρά ξυλάκια που σχηματίζουν σκάλες στα πλάγια.
Όταν τελειώνει, το καροτσάκι μοιάζει με πυροσβεστικό όχημα. Εντυπωσιασμένος ο πυροσβέστης πάει να του δώσει συγχαρητήρια.
Όταν τον πλησιάζει, βλέπει έναν σκύλο και ένα γάτο δεμένοι στο καροτσάκι για να το τραβάνε.
Μιλώντας με τον πιτσιρικά για αυτό το ωραίο όχημα, παρατηρεί πως ενώ ο σκύλος είναι δεμένος από τον κρίκο στο λαιμό του, ο γάτος είναι δεμένος από τα αρ*ίδια του!
Λέει στον πιτσιρικά:
– Ξέρεις αν έδενες τον γάτο όπως τον σκύλο, το πυροσβεστικό σου θα τσούλαγε πολύ πιο γρήγορα.
– Ναι του απαντάει ο πιτσιρικάς, αλλά δεν θα είχε σειρήνα!!!
Μια φορά ένας παππούς είχε πάει στο σπίτι ενός συνομήλικου φίλου του να φάει..
Πάει η γυναίκα του παππού και ρωτάει:
– Να σας φέρω το φαγητό;;
– Ναι, «καρδια» μου, λέει ο άντρας της..
Παραξενεύεται ο φίλος, τους σερβίρει η γιαγιά και πάλι αυτός..
– Ευχαριστώ πολύ, «αγάπη» μου..
Τότε πάει να φέρει η γριά το νερό και του λέει ο φίλος του:
– Ρε, λες την γυναίκα σου ακόμα έτσι;;
– Ασε ρε, είμαστε παντρεμένοι 53 χρόνια, και εδώ και 20 χρόνια έχω ξεχάσει το όνομά της…
Μία γριά περπατάει στο πεζοδρόμιο σέρνοντας δύο σακούλες σκουπιδιών, μία σε κάθε χέρι…
Μία από αυτές έχει μια τρύπα χαμηλά και κάθε λίγο ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ βγαίνει και παρασέρνεται σιγά σιγά από το αεράκι.
Ένας αστυφύλακας το προσέχει και πηγαίνει προς το μέρος της γριάς, λέγοντας:
– Γιαγιά, σου έπεσε ένα χαρτονόμισμα από τη σακούλα.
– Φτου σου, ήταν τρύπια. Ας τρέξω προς τα πίσω μήπως μπορέσω να μαζέψω μερικά. Λέει η γριά.
– Επ, πού πας; Πού βρήκες τόσα λεφτά; Δεν πιστεύω να τα έκλεψες; λέει ο αστυνομικός.
– Όχι, όχι να σου εξηγήσω. Το σπίτι μου και ο κήπος μου είναι ακριβώς δίπλα από το πάρκινγκ του γηπέδου και όταν έχει αγώνα, έρχονται πολλοί και κατουράνε τα λουλούδια μου. Έτσι και εγώ πηγαίνω πίσω από τα λουλούδια με το ψαλίδι του κλαδέματος και όταν κάποιος τη βγάζει για κατούρημα του λέω «ή δίνεις 20 ευρώ ή στην έκοψα!»
– Χα, χα πολύ έξυπνο γιαγιά, λέει το όργανο της τάξης. Πολύ καλά τους κάνεις. Άντε να πας στο καλό.
Α! Και τί έχεις στην άλλη σακούλα;
– Ε, δεν πληρώνουν και όλοι…